Het verhaal van Koen

Het woord homo nam ik nog niet in de mond. Hij reageerde beter dan ik verwacht had en de zin “dan wil ik je niet meer kennen” bleek niet gemeend te zijn.

1990 Ik had toen eens wat gedroomd. Als klein kind droomde ik veel, maar dit vond ik wel een belangrijke droom. Ik droomde dat ik het ‘deed’ met een beer. De beer was voor mij symbolisch gezien een man. Maar ik begreep die droom toen niet. Maar nu snap ik hem. Het was mijn eerste droom die echt homoseksueel is. Ik vertelde de droom toen eens aan mijn moeder en broer. Maar die lachten toen, het is zolang geleden dat ik niet meer weet wat hun reactie hierop was.

Koen
1993 Ik kreeg een oogje op de bink van de klas, ik wist van mezelf dat het niet mocht. Iemand anders lief hebben van hetzelfde geslacht, dat kon niet en dat bestond voor mij niet.

Vele kinderen vroegen naar mijn rare stem, en dat vroeg ik ook aan mijn moeder. Die zei dat ik pas laat ging praten en daarom logopedie kreeg. Ik heb tot mijn 12e alleen maar Nederlands gepraat, dat kwam vanwege mijn logopedie. Ik zat als kind tussen twee talen: het Nederlands en het Limburgs dialect. Die mensen van logopedie zeiden dat mijn ouders alleen maar Nederlands tegen mij mogen praten. Mijn stem was raar anders dan de stem van anderen en ik zat er mee. Pas veel later wist ik echt waarom. Wegens mijn geaardheid, had ik een nichterige stem. En vreselijk hoog was die ook.

Liefde werd voor mij onbelangrijk. Ik had het nooit echt gevoeld. Ik voelde me het buitenbeentje van de klas. Ik probeer zoveel mogelijk die nichterige kant van mij te verbergen om toch bij de groep te horen. En dat lukte heel goed op de basisschool. De basisschool waar ik op zat was klein, rond de 200 kinderen zaten daar (Minister Cals School Roermond).
De tijd verging zonder lief en leed. Dat was niet helemaal waar. Tegen mijn principes in ging ik toch een beetje de hetero toer op. Ik had nog een goede relatie met een meisje (Loes) die vroeger bij ons in de straat woonde. We hadden het zelfs over trouwen gehad, en ik zei toen ja.
Ze verhuisde van Roermond naar Vlissingen (1986) We schreven zelfs liefdesbrieven en in de zomer gingen we vaak een dagje naar het strand in Vlissingen. We mochten dan vaak een week logeren. En ze kwam toen ook wel eens in Swalmen (bij Roermond) om eens bij ons te logeren. Toch verwaterde het contact rond 1995.

Het gebeurde nog eens maar dan voor een dag in 1998, ik was bij een verjaardagsfeestje van een goede vriend. Het gebeurde heel gewoon, Ik zag er toen heel goed uit. Ze kon het niet laten. Het begon met een klein briefje en een half uur later waren we al aan het zoenen. En gelukkig, daar bleef het ook bij. Ik deed direct de volgende dag een briefje in de bus met een smoes dat ik al een vriendin had. Maar het was een andere reden: ik ben homo.

Koen en Anne Frank
1990-1996 ik had een typemachine op mijn kamer staan. Na aanleiding van Anne Frank probeerde ik een dagboek bij te houden. Dat deed ik wel eens. Een keer per week schreef ik wel iets. Het zou nu nog handig zijn als ik die nog had, maar ik heb ze eens weggedaan. Ik was bang dat ze gevonden zouden worden.
Ik had nog een oude computer van mijn tante gekregen. De bestanden konden met een wachtwoord beveiligd worden en dus pakte ik het schrijven weer op. Mijn eerste datum is september 1999. Ik had wat geschreven over mijn mezelf en mijn gevoelens. Voor de rest was het een behoorlijk item.

School
1994 Mijn tijd op de basisschool was voorbij. De Citotoets had ik goed door lopen en ik mocht VBO gaan doen.
De eerste schooldag verliep leuk, omdat je niet iedereen kent. De vriendengroep was te klein en er moesten nieuwe leden bij. En dat werden helaas verkeerde vrienden. Een tweeling en een skinhead. Het waren alledrie herrieschoppers en klootzakken. Na een jaar vond ik het wel genoeg en ik ging toen de nerd-toer op. Ze zijn stuk vriendelijker dan die anderen. Ze zijn nog steeds goede vrienden van me en weten allemaal van geaardheid af. Ik vertelde ze het een keer. Maar het was toen al gemakkelijk te merken dat ik homo was, vanwege mijn stem en mijn gedrag.
In die tijd werd ik echt het pispaaltje. Maar ik hield vol. Ik ging daarom vaak naar mijn mentor. Dan moesten die jongens op gesprek komen, en daarna zich aan mij verontschuldigen. Dat werkte alleen voor korte duur. Maar zo hield ik het eerste jaar vol. En zo ging het tweede jaar ook door. Eindelijk gingen een paar van die binken van school af. Ik ging nu met een brede lach naar school. In de tussentijd brak mijn stem: hij werd een stuk zwaarder. En dat hielp ook. School ging nu stukken beter en de cijfers waren mooi.
Ik voelde me toch op een bepaalde manier eenzaam. Vrienden had ik wel maar ik kon mijn gevoel voor jongens niet met ze delen. Het zou nog een hele tijd duren voordat ik echt iemand ontmoette die homo is. Het 3e en 4e jaar vlogen om.

Nerds
Andere school en nieuwe kansen.1998 september. Er zitten veel mensen van mijn vorige klas in de nieuwe klas. Ik genoot van het onbekende. Ik was ondertussen zo goed in het verborgen houden van mijn geaardheid dat het bijna niemand opviel. De klas zelf is heel neutraal. In het eerste jaar hadden we nog een meisje in de klas, maar die moest stoppen omdat ze hoogzwanger was. Dus alleen maar jongens in de klas. Er zitten hele mooie bij moet ik zeggen. Ik bleef in het eerste jaar nog bij de nerds. Toen kwam het tweede jaar. Sommigen moesten het jaar over doen. Ik mocht doorgaan. Toen kwam er een probleem. Een (goede) vriend moest het jaar opnieuw doen. En de nerd-groep splitste zich. Ik zei tegen die vriend dat hij bij zijn eigen klas moest zitten en ik bij mijn eigen klas. Als ik dat niet gezegd had dan zat ik nu nog in de kast. Ik kwam dus in een nieuwe vriendenkring waar Remco ook bijzat. Remco was heel erg open over homoseksualiteit. Hij beweerde dat hij homovriendelijk was en dat was hij ook (de Remco in het coming out verhaal van Ron is dezelfde Remco die hier bedoeld wordt red.). Hij heeft me eens een keer gevraagd of ik homo was. Ik antwoordde nee. Ik wou nog niet voor de leeuwen gegooid worden. Ik wou wachten tot iemand anders ermee op de proppen kwam dat hij homo was, maar dat gebeurde niet.

Een klein groepje van de klas was een keer bezig in het open leer centrum (olc) Op de een of andere manier kwamen we op het onderwerp foto’s. Remco wist dat ik toegang tot internet had. Hij zei ga naar come.to/roser en dan naar fotogalerie (tegenwoordig pictures). En daar zat Remco tussen de foto’s, bij de hetero’s De les begon en we moesten terug. Toen de lessen voorbij waren ben ik teruggegaan. En ik heb die site eens goed bekeken. Het was dus een site met coming out verhalen. Ik heb ze allemaal gelezen. Maar ik was er nog niet aan toe om zelf uit de kast te komen. Ik was bang voor iets waarvoor je niet bang hoeft te zijn, namelijk mezelf. Dat ik het niet kan verdragen om homo te zijn, of een schande voor de familie te zijn. Een hele tijd ging voorbij. November. Remco had een gratis sex-site nodig. En die gaf ik, maar het was gay-site ik zei nog dat die voor dat vriendje was. Remco vroeg waar ik die site van had. Toen kwam het eruit: `Ik ben homo`.

Dat was nog een paar dagen voor de vakantie. Via Remco kwam ik in contact met Ron. Ik ging terug naar de site van Ron en schreef me in voor de maillist. Twee dagen later kreeg ik zijn eerste mail. Na een paar mailtjes vroeg Ron of we eens een afspraakje konden maken. Ik kon kiezen tussen maandag en woensdag. Ik kon niet wachten dus maandag. Het werd maandag vroeg. We zouden elkaar om 9 uur bij de trappen van het station zien. Ik was behoorlijk zenuwachtig op deze eerste date. We kwamen toevallig tegelijkertijd aan. Ik moest even goed kijken of het Ron was en ik zwaaide. Jep, hij was het. We liepen eerst wat rond, maar alles was dicht. Ik zei ‘Ik woon maar 10 min met de bus verderop’. We gingen naar mijn huis.
Wat gedronken en geklets en… toen was het tijd. Ron moest naar huis.

Mijn familie is ook op de hoogte en die reageerden niet negatief. Ik kan dus nu het nieuwe millennium in zonder me anders voor te moeten doen dan ik in werkelijkheid ben.