Coming out van Hessel
Hoi allemaal.
Ik was er al wel redelijk vroeg achter dat ik gevoelens voor
het zelfde geslacht kon hebben,
natuurlijk is dat raar in het begin je denkt ik homo? nee dat
kan niet…
Ik was een jaar of 16 en begon steeds meer met meisjes om te
gaan, vind ook die dingen leuk,
Zoals bezig zijn met haar, shoppen, gezellig uit eten, mensen
kijken op terras,
Ik was echt verrast door mijzelf, ik dacht je bent toch gewoon
Hetero,
Tot ik in de 3de van MBO Verpleging een meisje ontmoeten waar
ik een klik mee heb,
Ze vertelde over een jongen uit haar klas hij zit 1 jaar
hoger, en ze wou ons voorstellen,
Gelijk die blikken in de ogen van elkaar en sinds dien kon ik
mijn ogen er niet vanaf houden,
Toch mijn ogen nog gesloten en met meisjes relaties gehad, dit
was ook gewoon leuk,
alleen kon ik op een of andere manier niet mijzelf zijn, dat
was heel raar,
Ik ben nog niet klaar voor die stap, tot ik die jongen weer
zag na een lange tijd,
we raakte aan de praat en hij vond het heel leuk, ik zelf ook,
van het een komt het andere,
Ik wilde er niet aan geloven, maar het was een van de leukste
avonden ooit,
Toen ging ik het mijn ouders vertellen, want mijn moeder vroeg
al altijd val je op jongens,
Ik moest het er wel uitkrijgen, maar kreeg het niet uit mijn
strot, me moeder vroeg het nog een keer,
ik zei ja mam, met tranen in mijn ogen, ze zei ik wist het al.
ik zei hoe dan, je speelde vroeger
vaak buiten maar je was voorzichtig op je kleding en je gedrag
maskert het een beetje.
Ik begon nog harder te huilen en ze zei het is goed jongen,
wees wie je wilt zijn,
Mijn vader had het er wel heel moeilijk mee, hij accepteert
het niet volledig,
Maar hij doet zijn best en dat waardeer ik echt, we zijn nooit
echt hecht.
Ik ging nogmaals een opleiding doen en daar zat een jongen in
de klas,
die was niet normaal, hij zegt dat die niet gay is maar ik
keek dwars door hem heen,
Ik confronteerde hem, ik zei je bent homo he, hij zegt nee, ik
zeg lieg niet,
Hij begon te huilen en zegt hoe weet je dat, ik zei door je
doen en laten en ik ben het ook,
dus hij zei, jij, je kan zo goed met meiden en je hebt zo´n
stoer uiterlijk,
Ik zei tegen hem je moet altijd gewoon jezelf blijven en dan
komt het goed,
niet dat je veranderd je blijft altijd jij, mensen hebben toch
wel een oordeel,
Ik heb heel veel steun aan hem gehad en hij aan mij, we hebben
nooit gedate,
Tijd vloog voorbij, alleen kon ik het niet uit mijn keel
krijgen, ik heb geen echte ´vaste relatie gehad´.
Toen besloot ik om een buitenlands avontuur aan te gaan het is
niet makkelijk met een zieke moeder thuis,
Maar ik moest deze stap voor mijzelf zetten en zou het zo weer
doen, ook al heb ik het moeilijk,
Ik heb hier een paar mensen ontmoet, die mensen zijn te gek en
kunnen mij over de drempel tillen,
Vandaar dat ik dit nu durf te schijven, vooral 3 idioten in
het bijzonder wil ik bedanken,
Ik houd van jullie, jullie hebben mij in mijzelf laten geloven
en dat had ik al veel eerder moeten doen,
Ik schrijf dit ook met tranen in mijn ogen, maar de stap naar
het buitenland is zeker goed,
Ik wil het niemand meer onthouden, ik ben HOMO en ik ben
vrolijk daarmee,
Leef met dit of vertrek als een malle, Want niemand kan het nu
voor mij verknallen,
Dus ik klom uit de kledingkast dieper dan Narnia, maar ik ben
er eindelijk uit,
Het voelt zo goed, maar is nog wel lastig, maar ik kom er wel.
lieve groetjes, Hessel