Het verhaal van Maaike

Mijn vader heeft haar afgelopen week ingelicht over mij en Vic. Dat vertelde hij me vlak voordat ik op de trein stapte naar me meissie toe.

Maaike, 17 jaar, net begonnen aan SPW 3. Als vriendin zijnde van Vicky laat ik jullie ook maar even weten hoe mijn coming out is afgelopen….

Ik besef nog niet zo heel erg lang dat ik op meisjes val. Als ik even terug denk in de tijd dan is het misschien begin vorig schooljaar geweest dat ik heel eng de vermoedens kreeg. Moest er niet aan denken dat ik misschien wel lesbisch was….wat zouden mijn ouders er wel niet van denken, of mijn vriendinnen?! Dus naja, ik stopte die gevoelens diep weg en had al mijn aandacht nodig voor school, etc. Maar toch stak het elke keer weer de kop op… Ik voelde me klote en niet lekker in mijn vel, had problemen, enz, enz.

Nou is het zo dat ik via koor een stel meiden heb leren kennen, waaruit twee hele goede vriendschappen zijn ontstaan. Één van die meiden heeft mij afgelopen schooljaar een brief geschreven waarin zij bekende dat ze hoogstwaarschijnlijk op meisjes valt. Daardoor is het balletje komen rollen en heb ik op mijn beurt een brief geschreven met daarin dat ik dat ook vermoed. Wij hebben daarmee een gesprekspartner in elkaar gevonden, en dat is fijn!
De pest is alleen, dat zij op die andere vriendin van het koor valt…dat is ook naar voren gekomen waardoor er ruzies/irritaties zijn ontstaan. Maargoed doet er niet toe, ik wil hiermee alleen aangeven dat er dus twee meiden zo op de hoogte zijn gebracht van het feit dat ik op meisjes val.

Op een zaterdag zag ik in een tijdschrift een url staan naar een site voor homosexuelen. Ik heb mezelf over een grote drempel gezet en ben daar eens een kijkje gaan nemen. Onder de rubriek “dating’’ kon je een zooitje plaatsen. Na lang denken en piekeren en weet ik het wat, heb ik dat gedaan.
Nog diezelfde dag reageerden er verschillende mensen op. Met de meeste daarvan klikte het niet lekker op msn en waren we snel weer uitgekletst. Maar met één daarvan, Vicky dus, klikte het ontzettend goed. We raakten niet uitgepraat. Na een week hebben we wat afgesproken en het was pure liefde op het eerste gezicht. De volgende dag hadden we officieel wat met elkaar. Was op een zondag. Die maandag besloot ik maar om het mijn vader te vertellen, ik stuurde hem een mailtje op het werk.
Dat ging tot drie keer aan toe mis, vanwege technische shit ofzow. Dus…hij belde mij op… Moest het toen dus aan de telefoon vertellen, en das niej gemakkelijk!! Hij vond het leuk voor me en was blij voor mij. Als ik maar goed wist wat ik deed en goed na bleef denken. Ook zei hij dat ik altijd zijn dochter blijf en dat hij nog steeds veel van me houdt. Hij zou het mamma bespreken, want hij wilde niet dat ik dat zou doen….

Dus naja ondertussen wisten heel veel mensen/vrienden/vriendinnen het al…want jah…mijn msn-naam liegt er niet om… Mijn moeder, nog steeds een groot obstakel, wist nog steeds van niks. Ze zijn zonder mij op vakantie gegaan en er heeft ruim een maand tussen gezeten voordat ze het kwam te weten. Mijn vader heeft haar afgelopen week ingelicht over mij en Vic. Dat vertelde hij me vlak voordat ik op de trein stapte naar me meissie toe. Dus ik had me ma er niet over gesproken, en aangezien ik een heel weekend bleef bij me meis moest ik ook nog een weekend wachten en in de zenuwen zitten…:S

Eenmaal thuis gekomen, werd er nog steeds niet over gesproken. Pas gisteravond begon ze erover….dat ze het niet leuk vond dat ik er niks over had gezegt en dat ik het gelijk moest zeggen en bla bla bla. Dus eigs niej zo fijn om te horen, had wel wat positievers gehoopt máár NIET verwacht. Ik weet immers hoe mijn moeder is… Ze heeft zelfs niet eens gezegt dat ze het leuk voor me vind ofzow, alleen dat van het haar wel ‘’mag’’. Alsof je netjes vraagt of je een keertje bij een vriendin ofzow mag eten, zo’n antwoord is het. Dus naja, nu heb ik vrijdag een ‘’gesprek’’ met me ma erover, ze wil ff gezellig babbelen…dat word dus echt een hel. Maargoed, het is nu algemeen bekend dat ik én lesbisch ben én een leuke lieve vriendin heb waar ik super gelukkig meej ben!

Nu achteraf, als ik erover nadenk heb ik altijd al gehad dat ik me meer tot meisjes aangetrokken voelde. Ik heb wel een relatie van vijf jaar gehad met een jongen, maar ik was toen nog te jong om te begrijpen hoe of wat. Het heeft ook nooit goed gevoeld, ben eigenlijk nooit verliefd geweest. Nu, met een meisje, met Vicky, voelt het zo ontzettend goed en vertrouwd. Dit is het gewoon en dit ben ik, ik ben lesbisch, nou en?

Dus…mijn ‘coming out’ is nog niet helemaal compleet, moet vrijdag nog ff afwachten, maar tot dusver is dit het.

Ik wil iedereen die zijn of haar coming out nog moet doen heel veel succes en sterkte wensen, zorg ervoor dat je altijd iemand hebt op wie je terug kan vallen als je ouders bijvoorbeeld niet achter je staan of wat dan ook!

Wil je reageren op dit verhaal? korfbalgekmaaike@hotmail.com