Het verhaal van Marije
Op een gegeven moment had ze een aantal blessures bij haar schouders. Dus ik zou haar even een massage geven. Op dat moment besefte ik pas echt hoeveel ik voor haar voelde.
Op een gegeven moment zat ik bij een meisje in de klas die ik het eerst jaar niet uit kon staan. In mijn 2e jaar zat ik weer bij haar in de klas. We kregen een vriendschap. Omdat zij in hetzelfde plaatsje woont als ik ging ik wel eens bij haar slapen. Op een gegeven moment had ze een aantal blessures bij haar schouders. Dus ik zou haar even een massage geven. Op dat moment besefte ik pas echt hoeveel ik voor haar voelde, en waarom ik het zo vervelend vond als zij een jongen leuk vond. Echter zei verhuisde het jaar daarna naar een andere klas. Dus gingen we niet meer zoveel met elkaar om. Ik heb me daar eerst best vervelend onder gevoeld. Maar onder het mom van: morgen weer een nieuwe dag, toch maar op zoek naar een ander. Ondertussen had ik wel aan haar door laten schemeren dat ik ook op meiden viel. Het jaar daarna kreeg ik een hele leuke vriend. Ondertussen is dat ook al uit. Sinds ik met hem heb, durfde ik het beter te vertellen. Ik kan alleen furieus worden, als mensen vervelende grapjes maken over holebi’s. Daarom vragen mensen er steeds vaker naar. Op school weten veel mensen het al. En ze hebben allemaal goed gereageerd. Laatst heb ik een ontzettend toffe gozer ontmoet, het is een gewone vriend en dat wil ik ook zo houden. Nu moet ik opnieuw uit de kast komen, en daar heb ik best veel moeite mee. Ik heb het ook niet tegen mijn ouders verteld, omdat ik echt ‘bewijs’ wil hebben dat ik bi ben. Daarmee bedoel ik, ik vertel het ze wel als ik een vriendin heb. Die paar ‘scharrels’ die ik nu heb gehad, daar ga ik niet over vertellen! Dus ik moet het nog tegen een hele goeie vriend zeggen, en tegen mijn ouders. Ik voel me daar best kl*te onder. Maar ik heb het in ieder geval aan iemand verteld. Ik hoop voor ieder ander, dat het bij hun makkelijker gaat…
Veel suc 6 en plezier ermee!!!
kusje van marije