Coming out van Wendy

Afgelopen jaar is een klasgenote van mij uit de kast gekomen. ze vertelde de klas dat ze op meisjes viel. Die opmerking maakte mij bang. Ik raakte in paniek. Alle angst van een jaar geleden kwam terug.

Hallo, ik ben een meisje van 14 jaar en ik heb enorme struggles over wat en wie ik ben. Dit is mijn verhaal.

Het begon allemaal ongeveer 2/3 jaar geleden. Ik praatte voor mijn gevoel heel normaal over vriendinnen en vrienden van mij. Over hun uiterlijk, opmerkingen en acties. Mijn ouders zeiden tegen mij dat als ik op meiden viel dat dat oke was. Dat luchtte mij heel erg op. Dat opgeluchte gevoel beangstigde mij. Waarom was ik opgelucht? Ik viel toch gewoon op jongens? Weken lang heb ik daarover gepiekerd. Op het moment dat mijn ouders gingen scheiden hen ik me er niet meer mee bezig gehouden. De onverwachte scheiding zat te hoog. Afgelopen jaar is een klasgenote van mij uit de kast gekomen. ze vertelde de klas dat ze op meisjes viel. Die opmerking maakte mij bang. Ik raakte in paniek. Alle angst van een jaar geleden kwam terug. Zo goed kende ik dat meisje niet, maar toch kwam het heel erg dichtbij. Ik werd afweziger en probeerde erachter te komen waarom het mij zo raakte. Ik ging naar mijn beste vriendin toe en samen hebben we erover gepraat. Zij was van mening dat ik op meiden viel, maar dat voelde niet helemaal waar. Zij vroeg me er elke dag naar en op het gegeven moment heb ik zelfs ruzie met haar gehad over mijn geaardheid. Intussen was ik op school zo afgeleid door de scheiding, mijn gevoel, eetstoornissen van vriendinnen dat ik van atheneum naar havo ben afgezakt. De klasgenote (laat ik haar roos noemen) was ook afgezakt, en we kwamen in dezelfde klas terecht. Ik ben in korte tijd goede vriendinnen met haar geworden. We hadden altijd lol in de klas. Tijdens de ruzie met mijn beste vriendin had ik niemand om tegen te praten. Ik kon nergens mijn gevoelens storten. Ik kropte alles op en tijdens een leswisseling kwam alles eruit. Ik huilde en had het gevoel alsof ik in mijn tranen stikte. Roos ging met me mee naar de wc en toen heb ik haar alles vertelt. Al mn gevoelens en twijfels. Het voelde fijn. Zij begreep mij. Ze vertelde me wat zij had megemaakt, hoe ze gevoelens herkende, hoe het normaal was dat ik zulke struggles had. Het voelde goed. Hoe erg ik me er ook voor schaam, ik ben blij dat ik hettm aan haar heb vertelt. Later die week had ik een gesprek met mn beste vriendin waarmee ik ruzie had. Zij begreep niet dat ik boos was en deed zielig. Sinds dien praat ik er niet meer met haar over. Roos werd een hele goede vriendin van mij waar ik goed mee kon praten. Zij zat inmiddels met een meisje op app’ te praten. Toen ze met haar afsprak bleek het zo erg te klikken, dat het meteen wat werd. Uitgebreid zat ze me te vertellen over hoe het ging en dat ze nu dus een vriendin heeft. Ik deed wel heel erg blij, maar ik werd er verdrietig van. “Komt omdat ik ook wil weten of ik dat heb” dacht ik. Vorige week was ik met mijn klas naar duitsland. Ik zat met roos en 2 andere meiden op een kamer. Het werd gezelliger en gezelliger. We waren de hele tijd samen. Op de terugreis was roos zo moe dat ze in tranen uitbarste. Ik trooste haar en bedacht dat ze de hele busreis tegen me aan zou liggen. Daar werd ik blij van. “Raar” dacht ik. “Waarom word ik daar blij van?” Toen kwam een ander meisje naar ons toe en wurmde zich tussen ons in. Ze trooste roos en zei dat ze straks wel bij jaar mocht zitten in de bus. Roos stemde toe. Ik kreeg een heel erg terleurgesteld gevoel en dat maakte me bang. Dit was niet zomaar terleurgesteld. Ineens viel het kwartje. Ik liep weg naar de wc’s en ik barstte in tranen uit. Het kon toch niet waar zijn. De hele week had ik knappe jongens gezien waar mn hart sneller van ging kloppen. Het kon gewoon niet. Bevend ben ik de bus ingestapt en op een eenzaam en rustig plekje gaan zitten. Kussen vastgeklemt, oortjes in en slapen. Huilend werd ik wakker. 3x raden bij wie ik wou zijn.. Roos. Ik zei tegen mezelf dat het niet hoefde en dat ik ging slapen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik sliep weer. Toen de bus stopte ben ik samen met haar op haar vader gaan wachtten. Ik voelde me ongemakkelijk. Toen haar vader aankwam was het knuffel, doei, fijne vakantie. En nu is nu. Ik val op mannen en vrouwen. Ik zal het moeten begrijpen, accepteren, mee leren omgaan. Dit ben ik. En dit is mijn verhaal.